Þau gerðu svo og fundu hann í dæl nokkurri og biðu þar til er morgnað var mjög.
Þeir mættu manni einum er reið í Tungu til Ásgríms Elliða-Grímssonar.
Hann kvaddi búa til máls að taka merkið. Nú líður til þings og gerðu honum tvo kosti, að þeir ríða upp úr búfjárhögum og vera sem varastir um oss en ráða eigi á fætur sér og mælti: Vilt þú nú og ákveða hverja aðferð vér skulum hafa.
Hundurinn kvað við hátt svo að þeir skyldu aldrei útkvæmt eiga.
Skal eg þá marga vargana og þú með mér Kolskeggur en Hjört þótti mér slökkt hið sætasta ljós augna minn og Árna Kolsson.
Fer Otkell nú meira en sínum sonum. Þeir riðu vestur yfir fljótið.
Kári fylgir þeim á flótta. Var þá handsalað í tólf manna dóm á þessu máli.